صنعت فولاد ایران زیر فشار ناترازی انرژی و سیاست‌های ارزی

به گزارش آهن‌نیوز،بررسی‌ها نشان می‌دهد طی پنج سال اخیر، قیمت برق مصرفی فولادسازان ۲۳ برابر و قیمت گاز ۱۴ برابر افزایش یافته است، در حالی که قیمت شمش فولادی تنها حدود ۵ برابر رشد کرده است. این عدم توازن شدید در ساختار هزینه، توان رقابتی فولاد ایران را در مقایسه با رقبای منطقه‌ای همچون عربستان و عمان به شدت کاهش داده؛ کشورهایی که گاز مصرفی صنایع فولادی خود را با قیمتی حدود یک‌سوم ایران تأمین می‌کنند.

به گزارش دنیای معدن، سیاست‌های بازگشت ارز صادراتی با نرخ نیما، در کنار گسترش استفاده از کارت‌های بازرگانی یک‌بارمصرف، منجر به ایجاد شکاف قیمتی قابل توجه در صادرات فولاد شده است. این وضعیت باعث شده صادرات مستقیم شرکت‌های فولادی قدرت رقابت خود را از دست بدهد و در مقابل، صادرات از مسیر کارت‌های بازرگانی با تخفیف‌های غیرواقعی انجام شود؛ به‌گونه‌ای که اختلاف قیمت شمش فولادی در برخی مقاطع سال جاری به حدود ۷۰ دلار در هر تن رسیده است.

پیامد این شرایط، کاهش چشمگیر سودآوری شرکت‌ها بوده است؛ به طوری که حاشیه سود شرکت‌های بزرگ فولادی از حدود ۳۳ درصد به ۱۲ درصد سقوط کرده و بسیاری از واحدهای کوچک در آستانه تعطیلی یا تولید با سود صفر قرار گرفته‌اند. ادامه این روند، تهدیدی جدی برای حدود دو میلیون شغل مستقیم و غیرمستقیم، کاهش درآمد ناخالص ملی و افت ارزآوری کشور به شمار می‌رود.

علاوه بر این، صنایع پایین‌دستی و وابسته مانند ساختمان، خودروسازی و لوازم خانگی نیز با کاهش عرضه مواد اولیه و افزایش هزینه‌ها مواجه شده‌اند و جایگاه دهم جهانی ایران در تولید فولاد در معرض خطر قرار گرفته است.

کارشناسان تأکید دارند که اصلاح فوری سیاست‌های ارزی از طریق عرضه ارز صادراتی کل زنجیره فولاد در تالار دوم بازار توافقی، رفع محدودیت‌های انرژی، حذف عوارض صادراتی و تشویق سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نیروگاهی اختصاصی می‌تواند بخشی از این بحران را مهار کند. به باور آنان، اجرای این اصلاحات نه تنها به حفظ توان رقابتی فولاد ایران کمک می‌کند، بلکه ظرفیت ایجاد سالانه حدود ۱۰ میلیارد دلار ارزآوری برای کشور را نیز دارد.

انتهای خبر/ص