ضرورت تعریف شاخص‌های واقعی عملکرد در صنایع ایران؛ KPIها از «ویترین عددسازی» تا ابزار بهبود مستمر

به گزارش آهن نیوز،بر اساس این تحلیل، تداوم این رویه می‌تواند منجر به پدیده‌ای به نام «تله درآمد متوسط» شود؛ وضعیتی که مسیر رشد بلندمدت و بقای صنایع را تهدید می‌کند. کارشناسان معتقدند سازمان مانند موجودی زنده است و پایش شاخص‌های حیاتی، همانند فشار خون و ضربان قلب در پزشکی، برای تصمیم‌گیری هوشمند ضروری است.

در این چارچوب، شاخص‌ها به دو دسته پیشرو و پسرو تقسیم می‌شوند. شاخص‌های پیشرو، مانند بهره‌وری کلی تجهیزات (OEE)، علائم هشداردهنده زودهنگام را نشان می‌دهند و امکان مداخله پیشگیرانه را فراهم می‌کنند، در حالی که شاخص‌های پسرو، مانند میزان تولید ماهانه یا حاشیه سود، صرفاً نتایج گذشته را بازتاب می‌دهند. مدیریت هوشمند نیازمند ترکیبی از این دو نوع شاخص است تا هم پیش از بحران علائم مشاهده شود و هم پس از آن عملکرد به درستی ارزیابی گردد.

تحقیقات میدانی در صنایع کشور نشان می‌دهد که بسیاری از سازمان‌ها با مشکلاتی همچون عدم انطباق شاخص‌ها با استراتژی، تصمیم‌گیری شتاب‌زده بدون داده‌های معتبر، تمرکز صرف بر نتایج گذشته و نمایشی کردن KPIها مواجه هستند. این مسائل باعث کاهش توان پیش‌بینی مدیران، کندی چرخه تصمیم‌گیری و افزایش احتمال بروز بحران‌های ناگهانی می‌شود.

راهکار پیشنهادی کارشناسان، طراحی و استقرار نظام سنجش عملکرد از مسیر «مسئله تا اقدام» است. در این مدل، شاخص‌ها باید همسو با اهداف کلان سازمان باشند، ترکیبی از شاخص‌های پیشرو و پسرو تعریف شوند، ریل‌های محافظ برای ایمنی، کیفیت و مصرف انرژی مشخص گردد و شاخص‌ها در تمامی لایه‌های سازمان از مدیریت ارشد تا سطح عملیاتی پیوستگی داشته باشند.

به گفته تحلیلگران، وقتی KPIها به این شکل تعریف شوند، سازمان قادر خواهد بود نشانه‌های بحران را زود تشخیص دهد، علت مشکلات را ریشه‌یابی کند و اقدامات اصلاحی را به موقع اجرا نماید. این روش، KPIها را از سطح «ویترین عددسازی» فراتر برده و به ابزاری واقعی برای بهبود مستمر، افزایش بهره‌وری و تضمین پایداری در صنایع کشور تبدیل می‌کند.

انتهای خبر /ص