به گزارش خبرنگار رسانه خبری آهن‌نیوز؛ فولاد خوزستان که روزگاری به‌عنوان پرچم‌دار صادرات فولاد ایران شناخته می‌شد، اکنون با مانعی جدی به نام بحران انرژی مواجه شده است. در چهار سال اخیر، محدودیت‌های برق و گاز باعث از دست رفتن فرصت‌هایی معادل ۲.۵ میلیون تن تولید و ۱.۳ میلیارد دلار درآمد ارزی برای این شرکت شده است؛ خسارتی که در میانه تحریم‌های اقتصادی و نیاز ارزی کشور، فاجعه‌بار تلقی می‌شود.
این شرکت در سال‌های اخیر موفق شد با تملک معادن استراتژیک در جازموریان و زنجان، زنجیره تأمین خود را مستحکم کند و با اجرای پروژه‌های نیروگاهی خورشیدی و سیکل ترکیبی، گام‌هایی در جهت استقلال انرژی بردارد. با این حال، توزیع ناعادلانه انرژی و اولویت‌بخشی به مصارف غیرمولد، فولاد خوزستان را از دستیابی به ظرفیت کامل تولید بازداشت.
پروژه‌های توسعه‌ای نظیر زمزم ۳، طرح‌های نیروگاهی و نوآوری‌هایی مانند استفاده از هیدروژن در فولاد شادگان، اگرچه روی کاغذ پیشرفت داشته‌اند، اما در عمل زیر سایه قطع برق و گاز متوقف یا کند شده‌اند.
منتقدان، این بحران را نه نتیجه کم‌کاری صنعتی، بلکه ناشی از تصمیمات نادرست سیاست‌گذاران حوزه انرژی می‌دانند. در سالی که با شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» آغاز شده، ناتوانی در تأمین زیرساخت‌های انرژی برای صنایع راهبردی مانند فولاد، تناقضی آشکار و خطرناک است.
اگر انرژی پایدار تأمین می‌شد، فولاد خوزستان امروز می‌توانست نه‌تنها بزرگ‌ترین صادرکننده منطقه باشد، بلکه نقشی کلیدی در تولید ناخالص داخلی ایفا کند و سهم خود را از ۳ به ۵ درصد یا بیشتر افزایش دهد.
انتهای پیام/ م
نظر شما