به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، موضوع عمل به مسئولیت‌های اجتماعی به دلیل نبود ساختارهای تعریف شده در هر سازمان، فقدان رویه‌های مدون هزینه-فایده، عدم به‌کارگیری افراد ذی‌صلاح و همچنین فشارهای دستگاه‌ها و افراد سیاسی و دولتی از ماهیت خود تهی شده است و بیشتر به باج یا یک بده‌بستان ناصواب با روکش اعمال خیر بدل شده است. برای بیشتر متوجه شدن ابعاد این ماجرا می‌توان به سیاهه‌ی تخلفات 92 هزار میلیاردی فولاد مبارکه مراجعه کرد.

در حوزه‌ی توجه به الزامات زیست‌محیطی نیز همین رویه را در صنایع به‌ویژه صنایع فولادی متمول مشاهده می‌کنیم و اگر حامی رویدادهایی همچون رویداد روز جهانی زمین پاک، روز جهانی هوای پاک، گردهمایی برای جمع‌آوری زباله از حاشیه‌ی رودخانه‌ها و دریا و ده‌ها برنامه‌ی دولتی دیگر را بررسی می‌کنیم به فهرستی از شرکت‌های عظیم این حوزه می‌رسیم که با پرداخت هزینه‌های این مراسم یا مشارکت در پرداخت هزینه‌های جاری ادارات دولتی تأییدیه‌های زیست‌محیطی خود را در زمینه‌ی عدم آلایندگی‌ آب، خاک و هوا دریافت می‌کنند.

همین اتفاق باعث می شود تا آلودگی یک واحد ذوب آهن کوچک در یک شهرستان دورافتاده به چشم بیاید اما تغییر مسیر یک رودخانه و ایجاد فاجعه‌ی عظیم زیست محیطی از سوی شرکتی بزرگ به سادگی توجیه شود.

البته این باج‌های محیط‌زیستی همواره راهی جیب سازمان محیط‌زیست نمی‌شود و گاهی نمایندگان مجلس، استانداران و فرمانداران و سایر افراد ذی‌نفوذ سیاسی خود را در نقش تسهیل‌گر صنایع و مصلح اجتماعی نمایان می‌کنند و وعده می‌دهند که در صورت مشارکت صنایع فولادی در امور مرتبط با مسئولیت‌های اجتماعی، کاری می‌کنند تا سایر دستگاه‌ها چشم را بر معضلات زیست‌محیطی آنان ببندند یا با ترفندهایی جامعه‌ی محلی را برای پذیرش این آسیب‌ها همراه سازند. اسم رمز این خدعه نیز حفظ تولید و اشتغال در صنایع و عمل به شعار سال است. اما در این شرایط بی‌شک سیاسیون در وهله‌ی نخست به دنبال برداشت‌های سیاسی و انتخاباتی خود و تمام کردن این اقدامات به نام حزب و گروه همراه هستند و منفعت بلندمدت مردم را به‌سادگی فدای مصالح کوتاه‌مدت و شخصی خود می‌کنند.

نمونه‌ی این اتفاق را می‌توان در شرکت فولاد آران و بیدگل دید که بعد از مخالفت‌های بسیار با توسعه‌ی این کارخانه، مدیرعامل آن نشست‌هایی را با سیاسیون در راستای کاهش مقاومت جوامع محلی برگزار و قول مساعدت آنان را در قبال عمل به مسئولیت‌های اجتماعی دریافت کرد و اگرچه هنوز فاز دوم این طرح به مرحله‌ی اجرا درنیامده اما از شواهد چنین برمی‌آید که برنامه‌ریزی برای اجرای فاز دوم در حال انجام است. این شرکت در تازه‌ترین اقدام خود خبر از ساخت مجتمع آموزشی، فرهنگی و ورزشی فولاد کویر برای آموزش‌وپرورش این شهرستان داده است اما باید این پرسش مطرح شود که این کارخانه چه تأثیراتی بر برند شهرستان آران و بیدگل و سلامت مردم آن خطه خواهد داشت؟!

آیا وقت آن نرسیده است تا کمیته‌ای متشکل از نمایندگان مجلس، نمایندگان دولت و فعالان غیردولتی حوزه‌ی مسئولیت‌های اجتماعی ازجمله محیط‌زیست این نوع اقدامات را مورد رصد قرار دهند و صداقت نهفته در آنان را صحت‌سنجی کنند؟!

اگر چه جواب این پرسش مبرهن است و البته ممکن است منافع مجلسی‌ها، دولتمردان و برخی از نهادهای خصوصی را به خطر بیاندازد اما دیر پاسخ دادن به آن می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را برای همگان در پی داشته باشد.

انتهای پیام/