کد خبر 3477
۱۱ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۰:۱۹

یک فعال صنعتی در گفت‌وگو با آهن‌نیوز گفت:

به روز کردن استراتژی‌ها، نیاز توسعه اقتصادی ایران

به روز کردن استراتژی‌ها، نیاز توسعه اقتصادی ایران

یک فعال صنعتی گفت: برای استفاده ظرفیتِ کسب جایگاه نهم تولیدکنندگی فولاد در جهت افزایش بهره‌وری بیشتر و تاثیر آن در توسعه اقتصاد ایران، نیاز به ارتقای دیدگاه‌ها و اجرای استراتژی به روز است.

ذهیب سرفرازیان فعال صنعت فولاد در رابطه با افزایش ظرفیت و بهره‌وری اقتصادی ایران بعد از کسب رتبه نهم در میان سایر تولیدکنندگان فولاد دنیا، به خبرنگار آهن‌نیوز گفت: ایران در طول سالیان گذشته توانسته از رتبه شانزده به رتبه نهم در سال جاری ارتقا یابد.

وی ادامه داد: قاعدتاً در مسیر توسعه، افزایش میزان تولید از جمله فاکتورهایی است که معمولاً در تولید فولادهای کربنی ساده که نیازمند تکنولوژی پیچیده‌ای ندارد اتفاق بعیدی نیست ضمن اینکه در کنار کسب این افتخار باید به واقعیت‌هایی که در این زمینه هم هست دقت بیشتری شود.

وی در ادامه افزود: از آنجایی که ایران پنجمین کشور ثروتمند و غنی دنیا درخصوص منابع انرژی و معدنی است، قاعدتاً این مسیر توسعه نباید دور از انتظار باشد و نه تنها دور از انتظار بلکه شاید میزان کافی را از رشد پایدار در نظر نگرفته باشد. رشد خوب است ولی مهم‌تر از آن رشد پایدار است در غیر این صورت این نابه سامانی باعث ایجادِ انتظاراتی می‌شود که در آینده عدم اجرای آن تعهدات، منجر به یک شکست و مشکلات عدیده بعدی می‌شود.

این فعال صنعتی با اشاره به این که بهبود وضع صادرات در این برهه از زمان یک انتظار بیجا از فرآیندهای صنعتی است تاکید کرد: اتفاقی که باید در اقتصاد ما بیفتد، ایجاد یک استراتژی مشخص با نگرش به درون و بهره‌برداری از فرصت‌های خارجی است. همان طور که در علم اقتصاد و مدیریت استراژیک وجود دارد SWOT کردن و توانمندی، ضعف، فرصت و چالش‌ها را شناسایی، درک کردن و یک به یک بررسی کردن، هرکدام از این‌ها نیازمند یک کمیسیون و نهادی است که می‌توان به راحتی با کمک گرفتن از آن‌ها به نتیجه رسید. قاعدتاً دانش بنیان شدن مسیر ایجاد تکنولوژی و درونی‌سازی آن اتفاق خوبی است اما کافی نیست.

سرفرازیان در زمینه بهبود شرایط بازار فولاد اظهار کرد: ما نیاز به یک نگاه و استراتژی نو داریم چون آن چه که در گذشته به عنوان استراتژی مبنا قرار گرفته بود و به صورت سند چشم انداز درآمد، کفایت نمی‌کند. ما باید یک دیدگاه بزرگ‌ اقتصادی داشته باشیم که بتواند اصلاح‌نگر بوده و یک نگاه نو به منابع موجودمان داشته باشد. همچنین علاوه بر این منابع خدادادی و طبیعی، کشور دارای نیروی انسانی بسیار خوبِ و ماهر است که طی سالیان در واحدهای بزرگ تولیدی فولاد در دنیا تبحر پیدا کرده و به جامعه اضافه شده‌اند. بنابراین باید با یک نگاه نوآورانه و با استفاده از دید منطق‌نگر و اندیشه خبرگان، جمع‌آوری، سامان‌دهی و سازمان‌دهی بتوانیم به نتایج بهتری برسیم.

وی با بیان اینکه باید در برنامه‌های کوتاه مدت نیز هم‌راستا با برنامه طولانی مدت برای رفع چالش‌ها تلاش شود، افزود: وضع برخی قوانین و دستورالعمل‌ها بستگی به این دارد که استراتژی برنامه‌های بلند مدت و کوتاه مدت خوب چیده شوند وگرنه نتیجه بخشنامه‌های خلق‌الساعه، بدون نگاه فنی و اقتصادی مانند صدور عوارض صادراتی باعث مشکلاتی می‌شود که امروز با آن درگیریم. باید نگاه توسعه‌دهنده همراه با تغییر نگرش در این زمینه ایجاد شود چرا که وضع قوانین کوتاه مدت حتی با این نگرش می‌تواند آسیب‌های بلندمدتی را به دنبال داشته باشد.

این فعال صنعتی در رابطه با مشکلات پیش‌آمده برای صادرات واحد تولیدی تحت نظر خود با بیان این که ۹۰ درصد مقاطع تولیدی توسط شرکتهای صادرکننده صادر می‌شود یادآور شد:  شرکت‌های صادرکننده  با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم کرده‌اند به شکلی که بسیاری از شرکت‌های صادرکننده از سال ۹۴-۹۵ که کشور در دوران رکود اقتصادی بود ماشین آلات و دانش فنی را وارد کرده‌اند وحتی موفق شدیم به صورت مستقیم هزینه‌های گاز و موارد دیگر را کسر کرده و بازارهای بین المللی را کشف کنیم که طبیعتا برای آن، هزینه مالی و زمانی شده. اما به یک باره چالش‌های ارزی در سال ۹۷ به بعد گریبان‌گیر ما شد، بحث برگشت ارز، نا به سامانی نحوه برگشت ارز و مسائل اقتصادی و سیاسی مربوط به آن، باعث ایجاد معضلاتی شد که در این میان نه تنها وضع عوارض صادراتی هیچ دردی را دوا نکرد بلکه تمام هزینه‌های که در سال‌های گذشته به شرکت‌های صادراتی تحمیل شده بود را از بین برد. علاوه بر این هزینه‌های هنگفتی که برای سرمایه‌گذاری شده بود سوخت و بازار هدف ما را به رقیبان رسید.

وی در پایان بیان کرد: کشورهای رقیب تولیدکننده فولاد، پیوسته در حال تولید و رشد هستند و اگر امروز در صدر این جدول؛ چین یا هند را می‌بینیم که افزایش تولد داشته‌اند به خاطر ارتقای میزان مصرف‌شان در بازارهای بین‌المللی است. بنابراین ما نیز باید به جای منطقه‌ای فکر کردن، جهانی فکر کنیم. با توجه به این که کشور ما یک کشور درحال توسعه بوده و میزان سرانه مصرف ما نسبت به کشورهای پیشرفته و درحال توسعه نوگرا خیلی کم‌تر است بنابراین با چالش مصرف روبه رو می‌شویم این در حالی است که در کنار این مشکلات،  مسائل سیاسی و اقتصادی برای تولیدکنندگان و صنعتگران نا محدود است.

انتهای پیام/ ف

کد خبر 3477

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 2 =