ستاد فولاد با تصمیمات جسورانه؛ نجات‌بخش یا رویایی تازه؟

به گزارش خبرنگار رسانه آهن‌نیوز؛ در سال‌های اخیر، ساختارهای متکثر تصمیم‌سازی در صنعت فولاد ایران، از وزارت صمت تا انجمن‌های متعدد، منشاء تصمیمات پراکنده و گاه متناقض شده‌اند. این وضعیت تولید و صادرات فولاد را با پیچیدگی‌های مضاعف روبه‌رو کرده است. بر همین اساس، وزارت صمت در دولت چهاردهم تصمیم به احیای «ستاد فولاد» گرفت — نهادی فراگیر با حضور تشکل‌ها، انجمن‌ها و نمایندگان دولتی — که هدف آن تنظیم هماهنگ و راهبردی در زنجیره فولاد است.

به گفته وَجیه‌الله جعفری، معاون معدنی وزارت صمت، ستاد فولاد با تشکیل کارگروه‌های تخصصی موظف است چالش‌هایی مانند ناترازی انرژی، تنظیم بازار داخلی و توسعه صادرات را به صورت کارشناسانه بررسی کند. ضمن اینکه سیدعباس حسینی از ایمیدرو تأکید دارد این احیا می‌تواند به تدوین سیاست‌های کارآمد برای آینده صنعت فولاد منجر شود.

در نشست‌های اولیه این ستاد، یکی از اهداف قطعی، دستیابی به رشد هشت درصدی در زنجیره آهن و فولاد عنوان شد. اما باید پرسید: آیا اکنون که تشکیلات و دردهای ساختاری صنعت فولاد مؤثر واقع شده‌اند، همچنان زیرساخت لازم و اراده واقعی برای اجرایی شدن تصمیمات وجود دارد؟

دولتی‌ها بارها از ضرورت هم‌افزایی و هماهنگی گفته‌اند، اما بازار فولاد همچنان با ناترازی، قفل صادرات و اختلال در توازن تامین روبه‌روست. احیای ستاد فولاد اگرچه یک گام مفید است، اما بدون ابزارهای اجرایی قوی، نظارت مستقل و پایش فوری، خطر تبدیل شدن به یک بنر تبلیغاتی را دارد.

در نهایت، اگر این ستاد بتواند دسترسی به اطلاعات دقیق‌تر، اتخاذ سیاست‌های هماهنگ صنعتی، هماهنگی صادراتی و ارتقای تاب‌آوری صنعت را ممکن سازد، آن‌گاه می‌توان به «نجات‌بخش» بودن آن امیدوار بود. در غیر این صورت، شاید بهتر باشد این «رویای تازه» را بیشتر یک نیت مسئولانه بدانیم تا راهکاری عملی.

انتهای پیام/ م