به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز؛ صنعت فولاد ایران، به عنوان یکی از ارکان مهم اقتصادی کشور، همواره به دلیل مصرف بالای انرژی، به ویژه گاز طبیعی، تحت توجه بوده است. بهرام سبحانی، رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، اخیراً ادعا کرده که صنعت فولاد تنها ۴ درصد از مصرف گاز کشور را به خود اختصاص می‌دهد. در حالی که این ادعا ممکن است به نظر نسبتا کم بیاید، اما بحث‌هایی را در میان کارشناسان انرژی، مسئولان دولتی و رهبران صنعت ایجاد کرده است.

ادعای سبحانی مبنی بر اینکه صنعت فولاد تنها ۴ درصد از گاز کشور را مصرف می‌کند، نشان‌دهنده سهم نسبتاً پایین این بخش از مصرف گاز کشور است. این امر به ویژه در شرایط بحران گاز که مصرف این سوخت به شدت کاهش می‌یابد، می‌تواند حائز اهمیت باشد. در حالی که سهم ۴ درصدی مصرف گاز در صنعت فولاد به ظاهر کم به نظر می‌رسد، این آمار باید در زمینه مصرف کل گاز کشور و دیگر بخش‌ها قرار گیرد.

واقعیت‌های پشت ادعای مصرف ۴ درصد

در حالی که ادعای ۴ درصد مصرف گاز ممکن است برای مصرف مستقیم گاز در تولید فولاد درست باشد، اما باید در نظر داشت که مصرف انرژی در صنعت فولاد فقط به گاز محدود نمی‌شود. فرآیندهای مختلف تولید فولاد شامل استخراج سنگ آهن، تولید آهن اسفنجی، و تولید فولاد از طریق کوره‌های بلند یا کوره‌های قوس الکتریکی، همگی به انرژی نیاز دارند که ممکن است نه تنها به گاز، بلکه به برق نیز وابسته باشند. بنابراین، صرفاً اشاره به گاز مصرفی در فرآیند تولید فولاد ممکن است تصویر کامل‌تری از مصرف انرژی در این بخش را ارائه ندهد.

نظرات کارشناسان وزارت نیرو و متخصصان انرژی

کارشناسان وزارت نیرو در دولت‌های مختلف و متخصصان حوزه انرژی به این نکته اشاره دارند که صنعت فولاد یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان انرژی در کشور است. به گفته آنها، مصرف انرژی در این صنعت به‌ویژه گاز، برق و نفت در فرآیندهای تولیدی نظیر کوره‌های قوس الکتریکی، تولید آهن اسفنجی و عملیات نورد گرم، بسیار بالا است.

به عنوان مثال، یک مقام مسئول در وزارت نیرو که خواست نامش فاش نشود، اعلام کرده است که “صنعت فولاد اگرچه تنها ۴ درصد از گاز کشور را به صورت مستقیم مصرف می‌کند، اما مصرف انرژی در این صنعت به دلیل وابستگی آن به فرآیندهای تولیدی مختلف، مجموعاً سهم قابل توجهی از انرژی کشور را به خود اختصاص می‌دهد.”

دولت و چالش‌های تخصیص گاز به صنعت فولاد

یکی از مسائلی که در این رابطه مطرح می‌شود، تخصیص گاز در زمان‌های کمبود است. وزارت نفت و شرکت ملی گاز، اغلب در مواقع بحران، ابتدا به سراغ قطع گاز صنایع بزرگ از جمله فولاد می‌روند. این تصمیمات می‌تواند مشکلاتی در تامین نیازهای داخلی از جمله تولید ورق برای صنعت خودروسازی، لوازم خانگی و دیگر صنایع وابسته به فولاد ایجاد کند.

اثرات قطعی گاز بر اشتغال و بازار سرمایه

قطعی گاز در صنعت فولاد نه تنها مشکلاتی در زمینه تولید به وجود می‌آورد، بلکه به دلیل تعطیلی کارخانجات فولاد و کاهش عرضه محصولات به بازار بورس، می‌تواند موجب التهاب در بازار و کاهش اعتماد سهامداران در بورس شود. این شرایط بر اشتغال و پرداخت حقوق کارگران نیز تاثیر منفی خواهد گذاشت، به ویژه در شرکت‌های بزرگ مانند فولاد مبارکه که تعداد زیادی نیرو در آن مشغول به کار هستند.

در دولت‌های گذشته نیز، کارشناسان مختلف وزارت نیرو و مسئولان وزارت نفت همواره به این نکته اشاره کرده‌اند که صنعت فولاد یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان انرژی در کشور است. در دولت قبل، محمود حجتی، وزیر سابق جهاد کشاورزی و مسئول وقت تنظیم بازار، از کاهش تخصیص گاز به صنایع بزرگ به‌ویژه فولاد انتقاد کرد و بر لزوم مدیریت بهینه گاز تاکید داشت. از سوی دیگر، در دولت فعلی نیز برخی از کارشناسان وزارت نفت بر این باورند که توزیع گاز باید بر اساس اولویت‌بندی‌های ملی انجام شود، و در صورت کمبود گاز، باید مصرف‌کنندگان بزرگ مانند صنعت فولاد با همکاری بیشتر به بهینه‌سازی مصرف خود بپردازند.

به گزارش آهن‌نیوز؛ ادعای مصرف ۴ درصد گاز توسط صنعت فولاد ممکن است از یک جنبه درست باشد، اما باید در نظر داشت که صنعت فولاد با چالش‌های دیگری در تامین انرژی روبه‌رو است که بر تولید و بازار تاثیر مستقیم می‌گذارد.

انتهای پیام/ م