به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز، سال ۱۳۹۲با متولی‌گری سازمان ایمیدرو و شرکت ملی فولاد ایران تصمیم به تدوین طرح جامع فولاد کشور با هدف مطالعات کلان این صنعت به همراه تحلیل‌های لازم تمامی ابعاد آن و چگونگی دستیابی به هدف ۵۵ میلیون تن و چالش‌های پیش رو، گرفته شد. در این راستا شرکت مهندسی فولاد تکنیک نیز به عنوان مشاور طرح جامع فولاد کشور، انتخاب شد.
"مهران محجوب نژاد" معاون برنامه‌ریزی شرکت مهندسی بین‌المللی فولاد تکنیک در رابطه با روند توسعه، چالش‌ها و برنامه‌های پیش روی اجرای طرح جامع فولاد و همچنین برنامه‌های عملیاتی تهیه شده برای نیل به اهداف طرح، یادداشت کوتاهی را به رشته تحریر درآورده و در اختیار رسانه آهن‌نیوز قرار داده که مشروحش را در ادامه می‌خوانید.
طی سالیان گذشته ظرفیت‌سازی قابل توجهی در این صنعت انجام شده اما به دلیل مازاد طرح‌های موجود و مجوزهای صادر شده، ظرفیت اشباع شده‌ای در صنعت فولاد به وجود آمده که در این خصوص لازم است هدایت سرمایه‌گذاری‌ها و مجوزهای صادره کنترل و هدفمند انجام شود. همچنین با توجه به کسری‌هایی که در زیرساخت، انرژی و ... وجود دارد بالانس تولیدات واقعی در حلقه‌های زنجیره متوازن نیست. بنابراین لازم است توسعه فولاد در قالب ظرفیت‌های موجود، کیفی‌سازی شده و توسعه کمی فولاد محدود و باید به توسعه مصرف داخل و صنایع پایین دست پرداخته شود.
قطع به‌یقین اگر خواهان اثربخشی ظرفیت‌سازی‌ها و تولید پایدار هستیم، باید در کانون‌های مصرف داخل کشور سرمایه‌گذاری شود. بدیهی است اگر مصرف داخلی جوابگو باشد تولیدمان فقط وابسته به صادرات نخواهد بود.
بنابراین لازم است در حوزه توسعه زیرساخت و انرژی سرمایه‌گذاری‌های لازم انجام شود، چرا که یکی از عوامل مهم و اثرگذار در تولید پایدار واحدهای فولادی رفع محدودیت زیرساخت‌ها و انرژی در کشور است. همچنین ورود بنگاه‌های اقتصادی در سرمایه‌گذاری روی این حوزه‌ها ضروری است. اخیراً بحث سرمایه‌گذاری در میادین گازی مطرح شده است که در حوزه توسعه نیروگاه، شیرین کردن و انتقال آب، توسعه بندر و... برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات مقتضی صورت گرفته است.
یکی از موارد اصلی در تدوین برنامه‌های عملیاتی در جهت تحقق اهداف طرح جامع فولاد، تأمین ماده اولیه پایدار است که بایستی بر روی معدن‌کاری فراسرزمینی به جدیت فعالیت شود. همچنین استفاده از سنگ آهن‌های باطله، کم عیار، هماتیت و اکتشافات عمیق بیشتر تمرکز داشته و در عمق باید استخراج صورت گیرد. همچنین باید روی شارژ بیشتر آهن قراضه‌ها به دلیل مسائل محیط زیست، مصرف بهتر انرژی و کسری سنگ آهن در آینده فعالیت انجام شود.
همچنین با توجه به کسری‌هایی که در زیرساخت، انرژی و ... وجود دارد بالانس تولیدات واقعی در حلقه‌های زنجیره متوازن نمی‌باشد.تدوین برنامه عملیاتی برای رصد بازار صادراتی فولاد است که از مهمترین موارد تحلیل رقبا، بررسی برنامه جامع توسعه فولاد سایر کشورها و کشورهای منطقه مانند عربستان، عمان و کشورهای جنوب شرقی آسیا است که بازار صادراتی ما بوده و همین‌طور کشورهای در حال توسعه مثل کشور هند که در آینده در بحث صادرات رقبای ایران خواهند شد.
برنامه‌های عملیاتی دیگر این است که باید روی تولید و صادرات محصولات ارزش افزوده بالا و تنوع تولید گرید محصولات فولادی فعالیت گسترده تری شود در حال حاضر واحدهای برخوردار فولادی برروی این موضوعات فعالیت می‌کنند و لازم است توسعه‌ی بیشتری پیدا کنند.
مورد دیگر هم‌افزایی، ادغام و مشارکت واحدهای معدنی و فولادی جهت ایجاد ظرفیت‌های بهینه اقتصادی و رقابتی است. به عبارتی واحدهایی که در کشور وجود دارد امکان مشارکت، ادغام و هم افزایی آنها فراهم گردد مانند اقداماتی که در دنیا انجام می‌شود که در این راستا می‌بایست ظرفیت‌های با مقیاس بهینه اقتصادی داشته و حتی الامکان از واگرایی و رقابت‌های منفی که در آینده به وجود می‌آید، جلوگیری کنیم.
برنامه عمیاتی دیگر قابل اجرا، بحث به روزآوری تکنولوژی تولید، افزایش بهره‌وری و توسعه بومی‌سازی در صنعت فولاد کشور است. واحدهای فولادی معدنی باید برنامه عملیاتی تهیه و مشخص نمایند که چگونه می‌خواهند تکنولوژی تولید و بهره‌وری را ارتقا داده و مصارف انرژی را کاهش دهند.
همچنین لازم است در تولید فولاد سبز، در جهت بهینه‌سازی مصرف انرژی، رعایت مسائل محیط زیست فعالیت گسترده‌تری شود. تولید فولاد سبز در جهان حداقل در ۲۰ تا ۳۰ سال آینده عملیاتی خواهد شد.
نکته آخر، استفاده از فرصت‌های انقلاب صنعتی چهارم در توسعه فولاد کشور بوده که لازم است این امر با همکاری مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی کشور صورت گیرد.
برای رسیدن به اهداف و برنامه‌هایی که به آنها اشاره شد، بدیهی است نیاز به متولی این صنعت با ضمانت اجرایی خواهد بود، ستاد راهبری صنعت فولاد که از ابتدای سال ۱۴۰۱ تشکیل شد می‌بایست متولی این اهداف و برنامه‌های ذکر شده باشد و اطمینان دهد که این برنامه‌ها عملیاتی خواهد شد.
در انتها لازم است برای نیل به اهداف طرح جامع فولاد و توسعه پایدار، منافع ملی بر بخشی‌نگری و منافع بنگاهی ارجحیت داشته باشد.
با توجه به گستردگی فعالیت‌های پیش روی توسعه صنعت فولاد کشور، برای نزدیک شدن به اهداف افق ۱۴۰۴ لازم است افق چشم‌انداز طرح جامع فولاد کشور برای سال ۱۴۲۵ تدوین گردد.
انتهای پیام/
نظر شما