به گزارش آهن نیوز؛ انتشار دی‌اکسید کربن (CO۲) از فولادسازی با استفاده از کوره قوس الکتریکی (EAF) و گاز طبیعی گاز طبیعی DRI حدود ۱.۴ تن CO۲ در هر تن فولاد خام است، در حالی که تولید فولاد EAF مبتنی بر قراضه دارای شدت انتشار حدود ۰.۳ تن است. بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در سال ۲۰۲۰ ، به دلیل عدم انتشار گازهای گلخانه‌ای در مرحله آهن سازی پر انرژی ، CO۲ در هر تن فولاد خام وجود دارد. فولادسازی DRI مبتنی بر زغال سنگ حتی انتشار کربن بیشتری دارد.

DRI به مصرف قراضه می خورد

اما با وجود تقویت لابی قراضه ، قیمت همچنان در هند بسیار بالاست.

یک تاجر بزرگ هندی در روز جمعه ۹ ژوئن گفت: «دولت [برای کارخانه‌ها] گفتگوی منظمی برای استفاده از ضایعات بیشتر برای انتشار کربن کمتر وجود دارد، اما در نهایت همه باید ببینند که گزینه مناسب [اقتصادی] چیست.

در حال حاضر، آهن اسفنجی بسیار بادوام تر از ضایعات است، بنابراین کارخانه های فولادی بیشتر و بیشتری استفاده از اسفنج خود را افزایش داده و شارژ ضایعات را کاهش می دهند. به همین دلیل است که اشتهای کارخانه‌های هندی برای قراضه کاهش می‌یابد، حتی اگر قراضه زیادی در خط لوله نداشته باشند.

کوره‌های القایی هندی و ریخته‌گری‌ها در حال حاضر بسته به کارخانه و مکان، حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد DRI را در ترکیب خود مصرف می‌کنند و به گفته این تاجر به‌طور متوسط ​​حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد قراضه مصرف می‌کنند که به گفته او، مصرف DRI ۲۵- افزایش یافته است. ۳۰ درصد اخیرا تقاضای قراضه همیشه توسط قیمت های DRI تنظیم می شود. در حال حاضر، بسیاری از کارخانه ها در هند به دلیل هزینه کمتر، DRI را ترجیح می دهند

این کاملاً واضح است - وقتی قیمت سنگ آهن کاهش می یابد، اسفنج ارزان تر می شود. هر گیاهی که از ۲۰ تا ۳۰ درصد اسفنج استفاده می کند، شروع به استفاده از ۴۰ تا ۵۰ درصد اسفنج می کند - این در هند بسیار رایج است و سال هاست اتفاق افتاده است. اما اگر قیمت سنگ آهن افزایش یابد، آنها شروع به محدود کردن اسفنج کرده و شروع به استفاده از قراضه می کنند.

مقایسه قیمت قراضه

معاملات ضایعات خرد شده با منشاء بریتانیا در ظروف به قیمت ۴۴۰ دلار در هر تن CFR Nhava Sheva در روز سه شنبه شنیده شد، در حالی که برآوردهای دیگر بازار بین ۴۳۰-۴۴۰ دلار در هر تن CFR شنیده شد. قراضه انبوه HMS ۱&۲ با مبدا ونزوئلا با قیمت ۴۲۲-۴۲۵ دلار در هر تن CFR Kandla در غرب هند اواخر هفته گذشته عرضه شد.

بدون در نظر گرفتن تقاضا وجود دارد. هیچ کس دیگر منتظر کاهش قیمت [قراضه بین المللی] نیست، بنابراین کارخانه های هندی بازگشته اند.

حق بیمه ضایعات خرد شده در DRI در روز سه شنبه ۸۲ دلار در هر تن بود که بالاترین میزان ثبت شده در هر هفته از هفته منتهی به ۱۳ مه ۲۰۲۲ است و از میانگین حق بیمه سالانه ۵۳ دلار در هر تن در سال ۲۰۲۲ کمتر است.

در حالی که شکاف قیمت قابل توجه است، استفاده از DRI به عنوان ماده اولیه برای فولادسازی در مقایسه با ضایعات هزینه های بیشتری دارد، که اگر قیمت ها برای دو ماده رقیب تقریباً برابر باشد، ضایعات جذاب تر می شود.

اگر قیمت ها برابر باشد، قراضه مقرون به صرفه تر است. شما باید آلیاژهایی را اضافه کنید [که قبلاً در قراضه وجود دارد]، اما بیشتر هزینه مصرف برق، تولید شار است. منبع آسیاب غربی هند گفت که این برای DRI بیشتر از قراضه است.

روندهای آینده برای قراضه هند

به گفته ورلد استیل، دولت هند قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ به ۳۰۰ میلیون تن ظرفیت فولاد داشته باشد، در حالی که این کشور در سال ۲۰۲۲، ۱۲۴.۷۰ میلیون تن فولاد خام تولید کرد.

سومین منبع تجاری هندی گفت که او شنیده است که برخی از کارخانه های ریخته گری در این کشور اخیراً توسط وزارت فولاد هند برای استفاده از ضایعات بیشتر "تحریک" شده اند، اما منبع کارخانه گفت که او از چنین درخواست هایی بی اطلاع است.

اگر درست باشد، تاجر دوم گفت که تقاضای بیشتر از کارخانه های ریخته گری می تواند تاثیر زیادی بر عرضه قراضه در آینده داشته باشد.

او گفت: "تحقق شرکت هایی مانند ریخته گری برای استفاده بیشتر از قراضه راهی برای ایجاد تقاضای قراضه بیشتر و در نتیجه تشویق بیشتر سرمایه گذاری بخش خصوصی در مراکز بازیافت، هاب ها و غیره است."

او افزود، ریخته گری در هند، که واحدهای بسیار کوچکتری هستند و اقلامی مانند ریخته گری را تولید می کنند، در حال حاضر بسته به اندازه، حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ تن قراضه در ماه می گیرند.

دومین فولادساز غربی هندی گفت که معتقد است تقاضای قراضه در این کشور به شدت در آینده افزایش خواهد یافت و گفت که اخیراً علاقه بیشتری به خرید واردات قراضه فله در میان اپراتورهای بزرگ که به طور سنتی مبتنی بر کوره بلند هستند (BF) مشاهده کرده است.

انتهای پیام/