به گزارش آهن نیوز؛ پس از کش و قوس های فراوان جواد نکونام به عنوان سرمربی جدید باشگاه استقلال تهران انتخاب شد. نکونام که اواخر دوران فوتبالش را در این تیم سپری کرد و تجربه سال ها بازی در تیم ملی کشورمان و فوتبال اسپانیا را دارد در عالم مربیگری هم یک مربی بی تجربه نیست.

مرد شماره ۶ سابق تیم ملی تجربه مربیگری در تیم هایی مثل نساجی و فولاد را دارد و تیم های تحت هدایتش عملکرد بدی هم نداشتند. اگرچه جدایی او از فولاد و تنها گذاشتن نماینده کشورمان در رقابت هایی آسیایی باعث انتقادات بسیاری شد با این حال تجربه قهرمانی در جام حذفی و سوپرجام خاطره خوشی را در ذهن فوتبالدوستان خوزستانی از او ثبت کرده است.

موفقیت های مقطعی نکونام باعث شد هواداران استقلال از مدیران این باشگاه بخواهند مقدمات حضور او را فراهم کنند تا بعد از ساپینتو باز هم یک مربی ایرانی هدایت تیم شان را برعهده بگیرد. مدیران استقلال هم بعد از چند روز مذاکرات فشرده و با رایزنی وزارت ورزش موفق شدند مشکلات مرتبط با این مربی را مرتفع کنند تا حالا نکو و استقلال باز هم به هم برسند!

تغییر و تحولات در کادرفنی استقلال بهانه ای شد تا سراغ پیروز قربانی برویم. پیشکسوت باشخصیت آبی ها که نزد پرسپولیسی ها هم جایگاه و احترام ویژه ای دارد. او مثل همیشه شفاف و به دور از جانبداری پاسخگوی اذهان عمومی بود . گفت وگوی اختصاصی «اعتماد» با پیروز قربانی را در ادامه می خوانید.

جواد نکونام به عنوان سرمربی جدید استقلال معرفی شد. نظر شما درباره انتخاب نکونام چیست؟

آرزوی موفقیت می کنم و نظر خاصی ندارم!

نکونام در استقلال ابزار رسیدن به موفقیت را دارد؟

بالاخره استقلال است و تیم خوبی هم دارد. باید دید در طول فصل چه پیش می آید، ان شاءالله که موفق شوند.

فکر می کنید در حال حاضر آن اتحاد و همبستگی بین باشگاه و هواداران و کادرفنی جدید وجود دارد؟

امیدوارم وجود داشته باشد، چون زیاد در جریان ریز مسائل نیستم. اما ان شاءالله فصل خوبی پیش روی استقلال باشد.

نظری درباره دستیارانی که نکونام می خواهد به استقلال بیاورد، ندارید؟

این موضوع برمی گردد به نظرات سرمربی و بهتر است به نظرات او احترام بگذاریم.

درباره جذب بازیکن جدید چه نظری دارید؟

طبیعتا ایشان به عنوان مسوول فنی تشخیص می دهد استقلال در چه پستی نیاز به بازیکن دارد و او نقاط ضعف و قوت تیمش را می داند و براساس همان بازیکن می گیرد. اینها سلیقه مربی است و باید صبر کرد و دید چه اتفاقی رخ می دهد.

عده ای می گویند با آمدن نکونام به استقلال حواشی اعضای کادرفنی در کنار خط و کلا سبک مربیگری پرتنش است و آرامش را از تیم می گیرد. یک چیزی شبیه به سبک مربیگری ساپینتو که با رفتارهای هیجانی به تیم استرس وارد می کرد. نظر شما چیست؟

سبک مربیگری هرکس به یک شکل است و سبک مربیگری ایشان را هم در فولاد دیدیم. حالا باید دید در استقلال جواب می دهد یا خیر . درباره سبک مربیگری گفتم اما اینکه بگویید کنار زمین نیاز به آرامش است را چندان قبول ندارم، سبک مربیگری نکونام به این شکل است حالا باید دید در استقلال جواب می دهد یا خیر.

نظر شخصی خودتان چیست؟ نکونام با استقلال موفق می شود؟

نظر شخصی من این است که ایشان اگر بخواهد در استقلال مثل فولاد مربیگری کند کارش سخت است. شرایط استقلال فرق می کند و به نظرم باید در سبک مربیگری اش تجدیدنظری داشته باشد.

کمی به عقب تر برگردیم. شما خواهان ادامه همکاری با ساپینتو بودید یا مخالف او؟

خیر، وقتی آن اتفاقات بازی آخر افتاد به نظرم ساپینتو باید می رفت . اتفاقات بازی آخر در شان باشگاه استقلال نبود.

سوالات مان کمی پراکنده شد. نظر شما درباره سقف قرارداد باشگاه ها چیست؟

اینکه فدراسیون بیاید قانون من درآوردی از خودش بگذارد و سقف بگذارد قبلا هم انجام داده بودند و جواب هم نداده، در فوتبالی که اقتصاد دولتی دارد به نظر من جواب نمی دهد. ضمن اینکه هزار و یک راه وجود دارد که این قانون را دور بزنند. اصلا نمی دانم دوستان چرا اصرار دارند از یک سوراخ دوبار گزیده شوند! یک بار سقف قرارداد گذاشتند، جواب نداد الان آمدند سقف قرارداد برای باشگاه گذشتند، این هم جواب نمی دهد. کلیات این کارها فقط و فقط به فوتبال ما ضربه می زند. در فوتبال ضعف جای دیگر است اینها می خواهند جور دیگری جبران کنند. در حالی که همان نقطه ضعف را باید جبران کرد نه جای دیگر را. اینکه بخواهید با یکسری قوانین من درآوردی این ضعف را جبران کنید، اتفاق خوبی نیست.

قرارداد ریالی با خارجی ها همسو با همان قوانین به قول شما من درآوردی است؟

فدراسیون که نمی تواند روی باشگاه نظارت داشته باشد. طبیعتا فیرپلی مالی هست که باید رعایت شود. حالا با این قوانینی که اینها گذاشتند به نظر من نمی شود. اینها نباید خودشان برای خودشان قانون بگذارند که هر بندش را می شود هزار تا انتقاد کرد و هیچ کس هم گردن نمی گیرد. الان باشگاه های ما هزار تا مشکل دارند و از طرفی بازیکنان ما بندگان خدا قراردادی که می بندند شاید باشگاهی که عضو هستند به تعهدهای مالی خود عمل نکند . باید یک تضمینی ایجاد شود که هم بازیکن به تعهداتش عمل کند و هم باشگاه در قبال بازیکن ولی چنین اتفاقی در اقتصاد فوتبال ما نمی افتد. این اقتصاد بیمار فوتبال بیماری اش از جای دیگر است و شما نمی توانید بیاورید در فوتبال و آن را ترمیمش کنید. در مجموع این قوانین باعث می شود فوتبال ما ضعیف تر از قبل شود.

شما اگر مربی استقلال بودید چند درصد بازیکنان تیم را تغییر می دادید؟

مربی استقلال نیستم و وقتی مربی این تیم نیستم در این باره فکر نکردم. اما بیس استقلال بیس خوبی است و بازیکنان خوبی دارد ولی یکسری نقاط به سلیقه مربی باید ترمیم شود.

درباره لیگ برتر بپرسیم. از نظر شما لیگ ۲۲ پیشرفت قابل ملاحظه ای داشت؟

لیگ نه، تنها نکته مثبتش حضور یکی، دو مربی خوب خارجی به ایران بود وگرنه در بین مربیان داخلی غیر از آقای گل محمدی بقیه دوستان همان روند را ادامه می دهند. الان همه دقت کنید هیچ اتفاق خاصی رخ نمی دهد و یک دایره بسته وجود دارد. مثلا یک مربی از تیم A رفته به تیم B و مربی تیم B رفته به تیم C! همین طور چرخیدند. به عنوان مثال تیم پارسال شده دهم، امسال می شود نهم و هیچ اتفاق خاصی نمی افتد. تنها فاکتور مثبت به نظرم حضور پاکو خمس و مورایس بود که شاید باعث شود مربیان ایرانی یک تکانی به خودشان دهند.

درباره چرخه چند مربی در لیگ برتر صحبت کردید. مدتی قبل محمد مایلی کهن هم با انتقاد از این اتفاق گفت بعضی از مربیان لیگ با هماهنگی مربی تیم ملی انتخاب می شوند.

متاسفانه بوده و الان هم هست .

خب همین هم باعث می شود یکی مثل شما با سابقه سال ها بازی در استقلال و تیم ملی که حاضر نیستید با شخص یا اشخاصی لابی کنید بیرون گود باشید.

فوتبال ایران همین است. خیلی از افرادی که شایسته هستند در منزل نشسته اند. اما یک سری آدم ها که روابط دارند هر سال تیم دارند و این اتفاق خوبی نیست. اما هست و چندین سال هم می شود که این طور است. بروید ببینید یک سری مربیانی که فنی خوب و شایسته مربیگری هستند الان سال هاست تیم ندارند، اما یک سری ها که هر سال تیم دارند. هیچ اتفاقی هم رقم نمی زنند . نمی دانم چه بگویم فقط متاسفانه این شرایط هست.

سوال آخر، درباره تیم ملی و حضور در تورنمنتی با حضور تیم های ضعیفی مثل افغانستان و قرقیزستان چه نظری دارید؟

چندین سال است که با کدام تیم بهتر بازی کردیم؟ به آقای قلعه نویی انتقاد هم داشتم، اما تشخیص داده برای شناخت بیشتر از کادرش و بازیکنانش همه بازیکنان را با خودش به آنجا ببرد که باید احترام بگذاریم . اینکه می گویید تیم های ضعیف مثلا به آقای قلعه نویی گفتند بیا برزیل بازی کن اما ایشان گفته نه، من می خواهم با افغانستان بازی کنم؟ چندین سال است که به دلیل مسائلی که در سیاست خارجی وجود دارد تیمی با ایران بازی نمی کند و این را باید قبول کنیم وگرنه قلعه نویی بدش می آید تیمش با تیم های بزرگ دنیا بازی کند؟ ما نمی توانیم. نه پولش را داریم و نه آنها بازی می کنند .

در فوتبال دنیا برای سه سال بعد هم تیم ها می دانند با چه تیمی بازی دارند. در ایران ته تهش بتوانیم با روسیه بازی کنیم که همه دنیا تحریمش کرده و هیچ تیمی با آنها بازی نمی کند. تازه آن تیم هم اگر تحریم نبود و شرایطش به این شکل نبود، شک نکنید با ایران بازی نمی کرد.

وقتی نمی توانند بازی تدارکاتی ترتیب دهند مربی بنده خدا چه کاری انجام بدهد؟ حالا شاید کی روش با روابط خودش چند تا بازی دوستانه گذاشت . اما کشورهای صاحب سبک دنیا با ما بازی نمی کنند. چرا خودمان را گول بزنیم؟ همین هم باعث می شود تیم ملی لطمه بخورد.

می بینیم خیلی ها انتقاد می کنند که چرا تیم ملی رفته در آنجا بازی کند. خب کجا بازی کنند؟ گفتند با آلمان بازی کن مربی گفته نه؟ شاید فدراسیون هم در این موضوع گناه زیادی ندارد؛ این برمی گردد به سیاست خارجی ما .

به دلیل اینکه روابط سیاسی خارجی ما با یک سری کشورها تنش دارد، کشورها با ما بازی نمی کنند. این حساب دو دوتا چهارتاست. نمی دانم چرا هیچ کس نمی خواهد قبول کند و بگوید. واقعیت این است مگر ایران قهرمان جهان بوده که آنها سیاست را نادیده بگیرند و با ایران بازی کنند؟

منبع: روزنامه اعتماد

انتهای پیام/