به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، هفته گذشته با حضور انجمن تولیدکنندگان فولاد، وزیر نیرو به همراه مسئولان این وزارتخانه، مدیرعامل شرکت مدیریت شبکه برق ایران و مدیرکل انرژی وزارت صمت جلسه هم‌اندیشی برگزار شد. گفته می‌شود این جلسه به منظور مدیریت بهتر محدودیت‌های برقی فولادسازان، زمینه‌سازی برای احداث ۵ هزار مگاوات نیروگاه جدید توسط بخش خصوصی فولاد، تسهیلات و تعهدات وزارت نیرو برای نیروگاه‌های خودتأمین در صنعت فولاد و همکاری وزارت نیرو برای تولید حداکثری فولادسازان در ساعات غیرپیک مطرح و توافقات هفتگانه‌ای میان وزارت نیرو و انجمن فولاد انجام شد. 

در این میان عدم حضور تمامی فعالان زنجیره صنعت فولاد، انتقاد برخی فعالانِ انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سازه‌های فولاد ایران را به دنبال داشته است. به شکلی که گفته می‌شود دولت به اختصاص بخشی از سود و امکانات به گروهی از تولیدکنندگان پرداخته و در قبال برخی دیگر اجحاف و بی‌مهری روا داشته است.

در این رابطه سید حامد ضیایی، رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سازه‌های فولاد ایران در گفتگو با آهن‌نیوز با بیان اینکه برگزاری چنین نشست‌های اختصاصی برای گروه خاصی از فعالان زنجیره فولاد به کرات اتفاق می‌افتد و تنها به جایگاه تولیدکنندگان فولاد از این صنعت گسترده بها و اختیارات داده شده، افزود: همه امکانات دولت برای کمک به تولیدکنندگان فولاد بسیج بوده اما با این حال دائماً هم از قطعی گاز و برق و مشکل صادرات گلایه‌مند هستند، گویا تمام قوانین مملکت باید براساس نظر و دلخواه روزمره این تولیدکنندگان رقم خورده است.

وی  از حضور همه‌جانبه این انجمن در تمامی رویدادها و مشورت دولت انتقاد کرده و افزود: وزارتخانه از زنجیره فولاد هیچ چیزی جز تولیدکنندگان فولاد نشناخته است و این تاسف‌بار است.

وی در بخش دیگری از سخنانش به تامین شغل و اشتغال‌زایی تولیدکنندگان سازه‌های فولادی در بخش صنعت فولاد پرداخت و ادامه داد: تولیدکنندگان سازه‌های فولادی نقش مهمی در تامین اشتغال این کشور داشته و بر اساس صورت‌های مالی موجود برای بیش از ۵۰ هزار نفر اشتغال‌زائی کرده‌اند، اما به علت قراردادهایی که از پیش نوشته شده و همچنین عدم ثبات نرخ‌ها و افزایش‌های بی‌رویه قیمت فولاد دارند ضررهای هنگفتی به این بخش تحمیل شده است.

چرا دولت فقط به فکر سود شرکت‌های تولیدی فولاد است؟

 ضیائی با اشاره به افزایش دو برابری نرخ فولاد در بهمن و اسفند ۱۴۰۱، که تاثیر خاصی هم در نهاده‌های تولید فولاد در کشور نداشت، عنوان کرد: چرا باید دولت فقط به فکر جیب و سود شرکت‌های تولید فولاد باشد؟ چرا نباید تولیدکنندگان پایین دستی همچون تولیدکنندگان سازه‌های فولادی هیج جا دیده و شنیده نشوند؟ چرا قراردادهای آنها باید دچار مشکل شود؟ چرا باید همیشه مثل یک فرزند ناتنی به آنها نگاه شود؟

به گفته این فعال صنعت فولاد کشور، اگر بنا بر اهمیت تولید است، تولیدکنندگان سازه‌های فولادی یکی از بیشترین سهم‌ها را در تامین اشتغال تولیدکنندگان سازه‌های فولادی دارند که می‌توانند بدون اینکه خام‌فروشی کنند جایگاه مهمی در صادرات محصولات با ارزش افزوده بالاتر نیز داشته باشند.

ضیائی با اشاره به صادرات بی‌رویه در بخش مواد اولیه و خام فروشی، خاطرنشان کرد: در کشور، فولاد خام دائماً با قیمت‌های پایین‌تری صادر می‌شود در صورتی که اگر به صنعت سازه‌های فولادی توجه شده و ما نیز با وزیر صمت جلسات منظمی مشابه تولیدکنندگان فولادی داشته باشیم، می‌توانیم تا ۲ میلیارد دلار در سال صادرات سازه‌های فولادی به کشورهای مختلف، داشته باشیم اما متاسفانه هیچ توجهی به این بخش نشده و در بخش‌های مختلف فقط از صادرات و ارزآوری، خام فروشی گسترش یافته است. این مسائل برای کشور، منافع ملی و هم برای سازنده فولادی بسیار زیان‌آور است.

این فعال صنعت فولادی با اشاره به اینکه بیش از ۵۰۰ کارخانه فولادی در کشور فعال هستند؛ به تهدیدهای قطعی برق و گاز به عنوان یک نگرانی اشاره کرد و گفت: هر لحظه با تهدیدهای قطعی برق و گاز که منجر به افزایش قیمت‌ها شده روبه رو می‌شویم و این موضوع یک ناامنی اقتصادی برای تولیدکنندگان سازه‌های فولادی به وجود آورده است. چرا ورقی که کیلویی ۲۰ تا ۲۲ هزار تومان بوده یک دفعه کیلویی ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان شود؟ اگر قیمت پایین هم در بورس کالا عرضه شود، بازارسازی است و عملاً چیزی که دست تولیدکننده را می‌گیرد رقم‌های بالای ۳۰ هزار تومان در حال حاضر است. 

وی از تلاش انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سازه‌های فولادی ایران برای دستیابی به تعاملات گسترده با وزارت صمت و همچنین تغییر قیمت فولاد به نرخ‌های مشابه سال گذشته تاکید کرد.

ضیائی ادامه داد: اگر سودی در این زنجیره است باید متعادل بوده و همکاران ما که جزو تولیدکنندگان پایین دستی زنجیره فولاد هستند، هم از چنین سودهایی برخوردار باشند.

ضیائی معتقد است بخش‌های مختلف زنجیره تولید فولاد باید دور یک میز نشسته تصمیم‌گیری کنند. در غیر این صورت اگر تنها بخشی از زنجیره در تصمیم‌گیری‌ها دخیل باشند، مشکل برای تولیدکنندگان درست شده و باعث می‌شود همکاران ما معضل تامین نیروی متخصص جوشکار، مونتاژکار و پرسنل حرفه‌ای در کارخانه‌ها مواجه شوند و این موضوع تبعات خود را برای دولت و کشور به همراه خواهد داشت. 

خبرنگار: پریسا فرضی

انتهای خبر/