به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز؛ پنجمین جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد ایران روز سه شنبه ۱۹ دی ماه ۱۴۰۲ با همت انجمن تولیدکنندگان فولاد در برج میلاد تهران و با حضور آقامحمدی رئیس گروه اقتصادی دفتر مقام معظم رهبری و برخی از چهره‌های فعال صنعت فولاد افتتاح شد.

در کنار بخش نمایشگاهی این جشنواره که برخی از صنایع فولادی حضور داشتند و کنفرانس‌های تخصصی این صنعت، تفاهم‌نامه‌ها و قراردادهایی میان برخی صنایع بزرگ فولادی و برخی از شرکت‌های دانش‌بنیان که عمدتاً در حوزه بومی‌سازی فعالیت دارند، منعقد شد.

نشستی کارا یا فاقد کارایی؟

با وجود آنکه برخی از کارشناسان و فعال صنعت فولاد معتقدند، برگزاری این دست نشست‌های مشورتی و جشنواره‌های ملی می‌تواند محلی برای تبادل آرا، نظرات، بحث، گفت و گو و انعقاد تفاهم نامه‌ها و قراردادهای اقتصادی باشد اما در مقابل، این نگاه و عقیده هم وجود دارد که خروجی عملی این جشنواره‌ها بر روند فعلی توسعه صنایع فولادی دیده نمی‌شود چراکه از دید برخی ناظران و فعالان این صنعت اولاً برگزاری متعدد نمایشگاه و جشنواره‌های مرسوم در طول یک سال، کارایی آنچنانی ندارد و ثانیاً انجمن‌ها و تشکیلات این چنینی به عنوان متولیان و برگزارکنندگان از این دست نشست‌ها، سهم  و درصد اندکی از ترسیم صنعت فولاد را برعهده دارند.

در همین زمینه محمدرضا شهرستانی فعال صنعت فولاد و عضو سابق انجمن تولیدکنندگان فولاد در گپ و گفتش با خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز به ذکر این نکته مهم می‌پردازد که نیاز هر صنعتی است که در راستای بهبود شرایطش و برای به نمایش گذاشتن آخرین دستاوردها و اقداماتش با تکیه بر موضوعات مهم آن صنعت همچون کاهش مصرف انرژی، صادرات، واردات، قطعات یدکی و غیره اقدام به برگزاری نمایشگاه، کنفرانس و جشنواره‌های تخصصی ‌کند.

این فعال صنعت فولاد ادامه داد: برگزاری نشست‌ها و جشنواره‌های صنعتی در سراسر جهان، ترسیم مسیر روشنی برای صنایع است اما آنچه امروز در کشورمان به عنوان جشنواره، نمایشگاه و گپ‌های فولادی آنهم با فاصله کوتاه از یکدیگر برگزار می‌شود، در هیچ جای دنیا مرسوم نیست.

شهرستانی عضو سابق انجمن تولیدکنندگان فولاد به برگزاری بزرگترین نمایشگاه صنعت فولاد در کشور آلمان اشاره کرد و گفت: نمایشگاه ریخته‌گری «گیفا» یکی از بزرگترین نمایشگاه‌های صنعت فولاد است که هر چهار سال یکبار در "دوسلدورف آلمان" برگزار می‌شود که در این نمایشگاه بزرگترین، فعال‌ترین و معتبرترین شرکت‌ها و کمپانی‌های جهان حضور بهم می‌رسانند. اما ما در کشورمان به طور معمول بیش از ۶ نمایشگاه و جشنواره فولادی و ده‌ها برنامه فرعی دیگر با عناوین مختلف در طول یک سال برگزار می‌کنیم و تنها خروجی آن هم دیداری است که فعالان صنعت با یکدیگر خواهند داشت و منافعی که برگزارکننده از آن مراسم به دست می‌آید.

وی ادامه داد: ترسیم چهره صنعت فولاد و ریل‌گذاری برای این صنعت در اولین سال‌های برگزاری نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های صنعت فولاد ملموس‌تر بود و نیت‌ها بر این اساس بود که خدمتی انجام گیرد اما متاسفانه آن هم‌افزایی که در ابتدای راه‌اندازی این مراسمات بود از بین رفت و خودبزرگ پنداری و خودبینی هر یک از مجموعه‌های فعال در این صنعت، برای نشان‌دادن خودشان جایگزین نیت و اهداف اولیه شد.

شهرستانی عضو سابق انجمن تولیدکنندگان فولاد معتقد است که بهره گیری‌های مالی و گاهاً سیاسی در برگزاری این دست نشست‌ها بسیار ملموس است و می‌گوید: خیلی‌ها از برگزاری این نشست‌ها و جشنواره‌ها به‌دنبال کسب درآمد و منافعی هستند که از پس این مراسمات به دست می‌آید.

چهار سال یکبار اما مفید!

این فعال صنعت فولاد، برگزاری یک نمایشگاه بین‌المللی با حضور فعالان صنعتی کشورهای جزو خاورمیانه در هر چهار سال یکبار را مفیدتر از برگزاری ده‌ها نمایشگاه داخلی در یک سال دانست و افزود: ما باید فراتر از کشورمان فکر کنیم و به نظرم نیاز است هر سه یا چهار سال یکبار جشنواره و نمایشگاهی را با حضور فعالان کشورهای خاورمیانه در کشورمان برگزار کنیم و مشخصاً برای هر یک از حوزه‌های تخصصی همانند ورق و غیره، کنفرانس‌های تخصصی در میان این نمایشگاه برگزار شود تا متخصصان هر یک از کشورهای خاورمیانه، دستاوردهای خود را به نمایش بگذارند و کشورهای دیگر از فناوری‌ها و تکنولوژی آنها بهره‌مند شوند.

عضو سابق انجمن تولیدکنندگان فولاد عدم حضور مسئولان رده بالای دولت در نمایشگاه‌ها و مراسمات مشابه فولادی را مهمترین چالش این دست مراسمات خواند و افزود: آنچه مرسوم شده این است که در این مراسمات نهایتا با رایزنی‌های برگزارکننده نهایتاً یک نماینده یا شخصیت سیاسی غیرمرتبط با این صنعت در مراسم افتتاحیه و اختتامیه دعوت می‌شود و به‌عنوان یک شو در این نشست و نمایشگاه حضور پیدا می‌کند و آن فرد بدون هیچ تحقیقاتی یک موضوع کلی را مطرح می‌کند و می‌رود.

شهرستانی در پاسخ به این سوال که با توجه به یکدست‌سازی قدرت اجرایی صنعت فولاد که در اختیار دولت‌ها قرار دارد، انجمن‌ها و تشکل‌های مشابه که برگزارکننده این دست مراسمات هم هستند، تا چه میزان در ریل‌گذاری و تصمیم‌گیری‌های صنعت فولاد اثرگذارند؟ گفت: امروز روابط جای خود را به ضوابط داده است و انجمن‌هایی که ارتباط بهتری با دفاتر وزرا و معاونین و نهادهای دولتی دارند حرف‌شان بهتر پیش می‌رود اما حقیقت این است که رویکرد انجمن‌ها و تشکیلات این چنینی را باید در دستاورهایش بررسی کرد. معتقدم تا زمانیکه بخش خصولتی وجود دارد که عمدتاً در اختیار نهادهایی همچون ایمیدرو است این مراسمات و نمایشگاه‌ها یک سرگرمی و بازی به حساب می‌آید و عملاً نمی‌توان به خروجی این نمایشگاه‌ها امیدوار بود.

انتهای پیام/