به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، آمایش سرزمین به‌معنای بهره‌برداری بهینه از امکانات در راستای بهبود وضعیت مادی و معنوی و در قلمرو جغرافیایی خاص است، به‌طوری که مزیت‌های فضای طبیعی، اجتماعی و اقتصادی، ساماندهی و نظام‌بخشی می‌شود. این کار با هدف ایجاد رابطه منطقی بین توزیع جمعیت و انجام فعالیت‌ها در پهنه سرزمین باتوجه به ویژگی‌های فضایی مناطق صورت می‌گیرد.

یکی از کارکردهای اصلی طرح آمایش سرزمین حرکت در جهت توسعه متوازن و عدالت‌محوری است و در همین راستا شهرستان‌های کشور در حال طبقه‌بندی در دسته‌های مختلف هستند. 

احمد مشکانی، فعال معدنی در پاسخ به این پرسش که ایران چقدر به مفهوم آمایش سرزمین برای رشد فعالیت‌های اقتصادی توجه کرده، گفت: در ایران کار جدی و بزرگی در این زمینه انجام نشده است. بیشتر اقدامات در قالب پروژه‌های دانشگاهی یا سازمان‌های دولتی با یک یا ۲ رویکرد محلی بوده است.

او ادامه داد: بررسی و آمایش کلی کمتر انجام شده است. باید مناطق را به‌صورت استانی یا شهرستانی تقسیم‌بندی کنیم و اطلاعات مطالعات صحرایی، جمع‌آوری و پردازش شوند؛ سپس اطلاعات پردازش‌شده ازسوی متخصصان زبده مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. این مطالعات برای مباحث اقتصادی و اجتماعی سودمند خواهد بود و باعث پویایی اقتصاد و هدررفت کمتر وقت و سرمایه خواهد شد. 

وی در پاسخ به این پرسش که فعالیت‌های ما چقدر فرابخشی و اثربخش هستند، اظهار کرد: در حال‌ حاضر اطلاعات فعالیت‌های انجام‌شده در دسترس عموم و قابل مطالعه و تصمیم‌گیری نیست؛ بنابراین تاکنون برای بخش خصوصی اثربخشی نداشته‌اند.

این فعال معدنی درباره اینکه آیا توسعه حوزه معدن براساس آمایش سرزمین انجام شده، گفت: در بخش معدن آمایش سرزمین ازسوی افراد خصوصی با کسب اطلاعات و مطالعات در دسترس به‌دست می‌آید که چندان مدون و تحلیلگرانه نیست. در این زمینه مطالعات دقیق و گسترده‌ای انجام نشده است.  

او ادامه داد: باتوجه به این موضوع که سرمایه‌گذاری در بخش معدن به‌ویژه در بخش اکتشاف بسیار پرریسک ‌است، هر چه آمایش سرزمین دقیق‌تر انجام شود، اطلاعات مفیدی را برای سرمایه‌گذاران در دسترس می‌گذارد و نقشه راه را بهتر مشخص خواهد کرد.

مشکانی در پایان اظهار کرد: در کشورهای مختلف، اطلاعات گوناگونی از قبیل زون‌های متالوژنی، وضعیت توپوگرافی، زیرساخت‌ها از قبیل راه‌های دسترسی، آب و برق، بوم‌شناسی، اقلیم‌شناسی و منابع انرژی‌های طبیعی مورد مطالعه و آمایش قرار می‌گیرند. مناطق مختلف نیز زون‌بندی و ارزش‌گذاری می‌شوند و نقشه راه را به سرمایه‌گذاران نشان می‌دهند. سرمایه‌گذار می‌داند که چه ذخیره فلزی یا غیرفلزی را در چه منطقه‌ای مورد جست‌وجو قرار دهد، معایب و محاسن آن منطقه را می‌داند و درمی‌یابد چه ریسک‌هایی را باید متحمل شود

پایان پیام/ ف