مهمترین دلایل پر ریسک شدن تجارت خارجی ایران چیست؟

چرا تا اینجای سال صادرات غیر نفتی به شدت از واردات عقب مانده است؟

به گزارش آهن نیوز به نقل از روزنامه تجارت بررسی آمارهای تجارت خارجی در سال جاری بیانگر چند خطر برای مبادلات تجاری ایران است.

خطر اول وابستگی صادرات به چند کشور محدود است.

صدور کالا به چین به‌عنوان مهم‌ترین شریک تجاری از نظر وزنی ۴۵درصد افزایش یافته، اما ارزش صادرات کاهش ۱۲درصدی را تجربه کرده است.‌

خطر دوم ناترازی بالای تجاری ایران با برخی شرکای منطقه‌ای است که صادرکنندگان را در میان‌مدت از بازارهای هدف حذف خواهد کرد.

خطر سوم عدم خلق ارزش افزوده در کالاهای صادراتی است که باعث خواهد شد اقتصاد ایران نسبت به تغییرات ناگهانی در اقتصاد جهان آسیب‌پذیری بیشتری داشته باشد.

این در حالی است که آمار عملکرد تجارت غیرنفتی ایران در ۸ ماه منتهی به آبان‌ ماه امسال نشان می‌دهد که شکاف میان صادرات و واردات افزایشی چشمگیر یافته است.

بر اساس آمار گمرک در این بازه، ۳۲میلیارد دلار ارزش صادرات بوده و ۴۲.۱میلیارد دلار ارزش واردات که تراز منفی ۱۰.۱میلیارد دلاری تجارت غیرنفتی تا مقطع کنونی را نشان می‌دهد.

در سال‌های پس از تحریم، ثبت این رکورد منفی سابقه ندارد.

با این‌ حال وزیر اقتصاد در هفته گذشته تراز تجارت را با احتساب نفت برآورد کرد و به رقم مثبت ۱۰ میلیارد دلار رسید.

شرکای تجاری نخست ایران همواره مقاصد چین عراق و امارات، ترکیه و هندوستان هستند که کالاهای ایرانی را خریداری می‌کنند، هرکدام به دلیلی که به سختی بتوان آن را به مزیت کالای ایرانی نسبت داد.

چینی‌ها تحریم‌ها را رعایت نمی‌کنند و برخی شواهد حاکی از آن است که در مقابل کالای ایران را با تخفیف زیاد دریافت کرده و بخشی از آن را با تهاتر تسویه می‌کنند.

بازار عراق به دلیل مرز مشترک طولانی و وجود حمایت سیاسی در این کشور از ایران همواره مقصد کالاهای ایرانی بوده‌است، هندوستان شرایطی مشابه چین دارد و ترکیه شرایطی مشابه عراق با این تفاوت که حمایت سیاسی که از ایران در عراق وجود دارد در ترکیه موجود نیست، اما احتمالا همچنان بخشی مهم از کیک تجارت غیرنفتی ایران و ترکیه مربوط به صادرات گازطبیعی ایران به این کشور باشد که باز به سختی بتوان آن را ناشی از مهارت تجاری ایران دانست.

امارات قطعا و بدون توسل به حدس و گمان بازار کالای ایرانی نیست، بلکه واسطه‌ای است میان کالای ایرانی و برخی مشتریان دیگر ایران. به احتمال همچنان عمده صادرات ایران مربوط به صدور کالاهای مشتق از نفت و فرآورده‌های آن باشد.

انتهای پیام/