به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، علی‌محمد زمانی، مدیرعامل شرکت صبا فولاد زاگرس اظهار کرد: روند کاهشی تولید فولاد در ایران یا توقف مسیر صعودی رشد تولید در این صنعت از کمبود در حوزه زیرساخت‌های موردنیاز صنایع نشأت می‌گیرد. فولادسازان ایرانی از سال گذشته و در ماه‌های گرم سال با مشکلات و محدودیت در تأمین برق روبه‌رو شده‌اند. در ماه‌های سرد سال نیز تامین گاز موردنیاز صنایع با محدودیت و چالش روبه‌رو می‌شود. این محدودیت‌ها در کنار سایر مشکلات ساختاری حاکم بر عملکرد صنایع، زمینه‌ساز افت تولید است یا مانع افزایش تولید در این زنجیره استراتژیک همگام با ظرفیت‌سازی و طرح‌های توسعه صنعتی خواهد بود.

این فعال صنعت فولاد گفت: برای سال‌های طولانی از انرژی به‌عنوان ظرفیتی برای توسعه صنایع در کشور نام برده شده است. در چنین شرایطی، انرژی با قیمت پایین در اختیار صنایع قرار گرفته است تا مسیر توسعه را تسهیل کنند. با این وجود، تداوم اعطای انرژی ارزان به صنایع، از یک‌سو مانع بهره‌وری کافی در این بخش شده و از سوی دیگر، با به‌روز نبودن قیمت حامل‌های انرژی از میزان سرمایه‌گذاری در حوزه زیرساخت‌های انرژی و توسعه این بخش کاسته شده است.

مدیرعامل شرکت صبا فولاد زاگرس افزود: علاوه بر این در طول سال‌های گذشته شاهد ظرفیت‌سازی گسترده‌ای در زنجیره فولاد بوده‌ایم که با هدف تحقق اهداف توسعه‌ای صنعت فولاد کشور اجرایی شده است. همزمان سایر صنایع نیز توسعه یافته‌اند و بر ظرفیت تولید خود افزوده‌اند. در چنین شرایطی، شاهد کمبودهای زیرساختی هستیم که بیش‌ازپیش بر عملکرد صنایع کشور سایه افکنده‌اند و مانع توسعه عملکردی بسیاری از آنها می‌شود.

زمانی گفت: علاوه بر تمام محدودیت‌های زیرساختی یادشده باید تاکید کرد که فعالان صنعت فولاد کشور با چالش‌های متعدد دیگری نیز در مسیر فعالیت خود روبه‌رو هستند. در چنین شرایطی، کمبود تولید طبیعی یا توقف رشد تولید با وجود ظرفیت‌سازی‌های گسترده در این زنجیره، طبیعی به‌نظر می‌رسد.

این روند کاهشی تولید در شرایطی که ظرفیت‌سازی گسترده‌ای در صنعت فولاد انجام شده، هزینه تمام‌شده تولید را افزایش می‌دهد. بخشی از هزینه‌های تمام‌شده تولید ثابت هستند؛ بنابراین با افت تولید، از میزان سودآوری شرکت‌ها کاسته خواهد شد. علاوه بر این باید خاطرنشان کرد که احداث صنایع فولاد، فرآیندی هزینه‌بر است؛ درنتیجه تحمیل چنین خسارت‌هایی به تولیدکنندگان که از چالش‌های ساختاری نشأت می‌گیرد، اشتباه و غیرسازنده است.

این فعال صنعت فولاد در ادامه و در پاسخ به سوالی مبنی بر وظیفه دولت برای مدیریت این شرایط، گفت: دولت وظیفه سیاست‌گذاری را بر عهده دارد اما در طول سال‌های گذشته شاهد افزایش دخالت دولت در عملکرد صنایع بوده‌ایم که این موضوع نیز آسیب‌های جدی و فراوانی به عملکرد صنایع زده کرده است.

زمانی از ابلاغ مصوبات یا شیوه‌نامه‌های گوناگون، به‌عنوان دیگر عملکرد دخالت دولت نام برد که ضربه‌هایی را به صنعتگران تحمیل می‌کند و تولید آنها را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

وی افزود: همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره شد، تلاش دولت برای تثبیت قیمت انرژی موجب توسعه‌نیافتگی این بخش شده؛ بنابراین اعطای انرژی ارزان به صنایع و سایر بخش‌ها و تداوم این سیاست برای مدت زمان طولانی، نه‌تنها نتیجه‌بخش نبوده، بلکه آسیب‌های جدی به عملکرد صنایع می‌زند.

وی گفت: علاوه بر این، دخالت دولت در تنظیم بازار فولاد، نه‌تنها مفید نبوده، بلکه سبب برهم خوردن نظم زنجیره فولاد نیز شده است. به‌عنوان مثال، تحت‌تاثیر سیاست‌های دولت و تلاش برای سرکوب قیمتی، سودآوری در حلقه‌های میانی این زنجیره به‌مراتب بیشتر است. در نتیجه شرکت‌های معدنی به‌جای آنکه به فکر توسعه اکتشاف و استخراج باشند به سمت تولید فولاد پیش رفته‌اند تا از سود این بخش منتفع شوند. بدون تردید، تداوم این چالش‌ها در آینده، حیات زنجیره فولاد کشور را با چالش‌های جدی روبه‌رو می‌کند؛ بنابراین تجدیدنظر در این شرایط ضروری به‌نظر می‌رسد.

پایان پیام/ ف