به گزارش خبرنگار آهن‌نیوز، افزایش قیمت‌ها در بازار آهن درحالی اتفاق افتاد که غالب فاکتورهای تعیین‌کننده وضعیت بازار چه بازار داخلی و چه بازار خارجی، نشان از کاهش و ثبات قیمت آهن دارد و آنچه روز گذشته مشاهده شد خلاف واقعیت بازار است. از طرفی القای کمبود محصولات فولادی که با هدف افزایش قیمت توسط عرضه‌کنندگان ایجاد شده است کماکان تداوم روند افزایشی قیمت آهن‌الات را در این هفته در پی داشت.
این جریان افزایشی درحالی بود که هنوز بخش تقاضا در انتظار کاهش قیمت‌ها نظاره‌گر ثبات بازار در کف قیمتی محصولات فولادی بودند، اما این فرار رو به جلو برخلاف روند ستاد تنظیم بازار بود.
همچنین قابل ذکر است درحالی این هیجان افزایشی ایجاد شد که آمارها حکایت از کاهش نرخ شمش در عرضه بورس کالای امروز دارد، به این صورت که سقف قیمت پایه شمش با کاهش ۴۰۰ تومانی در مقایسه با عرضه پیشین، حدود ۱۴ هزار تومان عرضه می‌شود، با این اوصاف احتمالا قیمت میلگرد بورسی نیز در عرضه فردا در کانال ۱۶ هزار تومانی خواهد بود.
پرسشی که این روزها ممکن است برای کسانی که فعالیت آنها به نحوی به صنعت فولاد ارتباط دارد، ایجاد شود، این است که چرا برخلاف بازارهای جهانی فولاد که از عوامل مهم قیمت‌گذاری در بازار داخلی است، قیمت محصولات فولادی در کشور ما رو به افزایش است؟!
به همین منظور دلایل آن را در بازاری بیرون از بازار آهن و فولاد جستجو می‌کنیم؛ با توجه به اینکه در همه دوره‌ها دولت در صدد تثبیت نرخ ارز است و راه‌های مختلفی را برای اجرای آن ارائه می‌کند که از آن جمله می‌توان به ارز ۴۲۰۰ تومانی و ارز نیما و سنا اشاره کرد که با وجود تلاش برای کنترل تورم، عملاً بی‌نتیجه بود.
همچنین دولت‌های پیشین و فعلی با نرخ اسمی بهره منفی که کمتر از نرخ بهره واقعی اقتصاد است به دنبال حمایت از تولیدکنندگان هستند در صورتیکه نرخ تورم بازار بالای ۵۰ درصد است و بانک‌ها نیز تسهیلات ۲۲ درصدی به اقتصاد تزریق می‌کنند و این به معنی تداوم چاپ پول با شیب حدود ۳۰ درصدی است. ارز نیمای ۲۴ هزار تومانی برای خریدار بورس خط رانت ۷ هزار تومانی ایجاد می‌کند و بهره منفی بانکی نیز برای دریافت‌کننده تسهیلات حاشیه سود ۳۰ درصدی در پی دارد.
در هر صورت هیچکدام از راهکارها و برنامه‌هایی که گفته شد موفق نبوده است به طوریکه نه راهکار اول تورم را کنترل می‌کند و سیاست دوم به حمایت از تولید منجر می‌شود و این وسط تنها دلالانند که سود کلان به جیب می‌زنند.
از طرف دیگر برای پاسخ به این پرسش می‌توان به اوضاع بازار فولاد و نحوه عرضه محصولات در بورس کالا اشاره کرد. به این صورت که با توجه به اینکه در بازار داخل و در انبارها هیچ نوع کمبودی وجود ندارد این روزها شاهد عرضه محصولات فولادی با حجم کم در بورس کالا هستیم که این امر افزایش قیمت‌ها را در پی داشته است.
به نظر می‌رسد با توجه به کاهش حجم عرضه‌ها امروز نیز محصولات فولادی با استقبال بالایی مواجه باشند و نرخ میلگرد در کانال ۱۸ هزار تومانی تثبیت شود.
براساس آمار و گزارش‌ها با کاهش عرضه شمش در بورس کالای روز گذشته نرخ این محصول حدود ۴/۷ درصد افزایش داشت که با این میزان نرخ این محصول از نرخ جهانی آن نیز فراتر رفت. به همین منظور عرضه‌کنندگان در عرضه بعدی مجبور به افزایش حجم شمش تا ۱۵۵ هزار تن هستند که گویا این امر با هدف تعدیل و کنترل بازار صورت گرفته است.
همچنین شنیده می‌شود که در صورت ادامه روند فعلی، طبق مفاد مصوبات بیست و چهارمین جلسه مدیریت بازار کالای پایه، اگر واحدهای فولادی محصولات خود را در بورس کالا عرضه نکنند احتمال اخذ عوارض صادراتی از این محصول وجود دارد؛ اما باید دید این شنیده چقدر در کنترل بازار کارآمد است و عملی می‌شود.
پایان پیام/
نظر شما